"Zawsze pamiętaj o poległych żołnierzach.
Zawsze pamiętaj ojców i synów na wojnie.
Zawsze pamiętaj o pogrzebanych w historii.”
Każda wojna jest dramatem człowieka, ale ta druga była niewyobrażalnym doświadczeniem świata i ludzkości. Dramat II wojny światowej nie jest tylko podręcznikową przeszłością, ale i przestrogą dla przyszłych pokoleń.
Na początek w wielkim skrócie kilka najważniejszych faktów z historii.
23 sierpnia 1939 r., w Moskwie, ministrowie spraw zagranicznych nazistowskich Niemiec i ZSRR: Joachim von Ribbentrop i ludowy komisarz spraw zagranicznych, Wiaczesław Mołotow podpisali traktat o nieagresji między obydwoma państwami. Mówiono w nim o nieagresji między podpisującymi pakt, ale przede wszystkim dokonywano podziału stref wpływów ZSRR i Niemiec na terytorium Polski. Pakt zabezpieczał Niemcom front wschodni podczas wojny i ataku na Polskę, a ZSRR powiększał sobie terytorium i umożliwiał przygotowanie do ewentualnej konfrontacji z Hitlerem.
17 września 1939 roku o godz. 3 nad ranem wojska sowieckie przekroczyły granicę Polski. Związek Radziecki „ wbił nóż w plecy" Polsce, atakując ją bez wypowiedzenia wojny, łamiąc w ten sposób wcześniej podpisany pakt o nieagresji. Polska została wzięta "w kleszcze" i podzielona między ZSRR a Niemcy. Rosjanie mieli rzekomo ochraniać ludność białoruską i ukraińską, zamieszkującą tzw. Kresy Wschodnie. Armia Czerwona miała wprowadzać ład, sprawiedliwość, dobrobyt, którego próżno było oczekiwać. Po napaści sowietów na Polskę zaczęły się masowe wywózki ludności polskiej na wschód, a niewygodnych ideowo czekały łagry na Syberii. Dlatego właśnie 17 września obecnie jest Dniem Sybiraka. Najwyższe władze Rzeczpospolitej i Naczelny Wódz w nocy z 17 na 18 września opuścili terytorium państwa, przechodząc na teren Rumunii.
Nie tyle sama klęska, ile szybkość i łatwość, z jaką nieprzyjaciel osiągnął swój cel, ugodziły boleśnie poczucie dumy narodowej Polaków. Zastosowano wobec Polaków przemoc i represje. By wymusić uległość oraz zapobiec próbom ewentualnego oporu i uzyskać bezwzględne posłuszeństwo, nowa władza stosowała terror wobec społeczeństwa polskiego. Wraz z oddziałami sowieckimi 17 września 1939 r. na tereny polskie wkroczyły specjalne grupy operacyjne NKWD, których zadaniem była likwidacja polskich struktur państwowych. Grupy operacyjne zajmowały budynki administracji, banki, redakcje gazet, archiwa, więzienia i areszty. Okupant sowiecki, stosując przynależność do określonej grupy społecznej jako kryterium represji, od samego początku skierował swe działania przeciwko "wrogom klasowym". Do tej grupy zaliczono inteligencję, księży, właścicieli majątków ziemskich, zakładów pracy i fabryk, a także urzędników państwowych. Nastąpiły masowe aresztowania oraz wywózki obywateli państwa polskiego w głąb ZSRR. Uwięziono ok. 250 tys. żołnierzy i oficerów, w większości niestawiających oporu. Do niewoli trafiło ponad 20 tys. oficerów, którzy zostali wywiezieni przez Sowietów do obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie.
Aresztowanych czekało więzienie, przesłuchania, często połączone z brutalnym biciem, zesłanie do łagrów bądź rozstrzelanie.
I tylko pamięć została
Po tej katyńskiej nocy...
Pamięć nie dała się zgładzić,
Nie chciała ulec przemocy.
Galeria_foto
Współcześni winni są pamięć bohaterom tamtych czasów. Społeczność Naszej Szkoły pamięta i dała temu wyraz, organizując uroczystą akademię poświęconą 83 rocznicy napaści ZSRR na Polskę. Narratorzy przedstawili fakty z naszej historii, a przeplatane one były przejmującymi wierszami oddającymi realia tamtych lat, wspomnieniami byłych zesłańców, tym bardziej chwytające za serce, że zapamiętane oczami dzieci. Towarzysząca temu prezentacja multimedialna unaoczniała to, o czym mówili recytujący.
W programie artystycznym wzięli udział uczniowie klas: VI a - M. Lubiecka i Sz. Kurowski ( prowadzący ) oraz D. Hudaszek, P. Komperda i L. Światłoń, Vc: A. Dynur, M. Popek i M. Rapacz oraz IV c: J. Duda, B. Dybaś, J. Łaski i K. Ulman. Młodzi "aktorzy", dla których był to pierwszy występ przed całą społecznością szkoły, znakomicie wywiązali się z powierzonych im ról. Chór szkolny uświetnił uroczystość, wykonując kilka piosenek.
Na zakończenie Dyrektor, Pan Konrad Gomulak, pogratulował Uczniom występu oraz podziękował Nauczycielom zaangażowanym w jego przygotowanie.
Krystyna Krzykawska
