Pipi w naszej szkole
09.10.2012 roku dzieci klas I – III brały udział w interaktywnym spektaklu z językiem angielskim w tle, „PIPI IS COMING”. Scenariusz spektaklu napisany był rymowanym wierszem na podstawie przygód Pipi, według powieści Astrid Lindgren. Zwariowana Pipi to jedna z ulubionych postaci młodych czytelników. W spektaklu wystąpiło 5 aktorów, którzy wcielali się w różnobarwne postacie. Podczas szalonych przygód oraz zabaw muzyczno-ruchowych, dzieci wielokrotnie zapraszane były na scenę, aby pomóc Pipi wykonać jakąś misję. Elementy języka angielskiego wplecione były głównie w teksty piosenek, które aktorzy śpiewali wraz z dziećmi. Spektakl bardzo podobał się widowni. Dzieci z uwagą śledziły przygody Pipi oraz aktywnie uczestniczyły w zabawach.(D.P.)
W dniu 3 października w naszej szkole pojawiła się grupa teatralna „Teatr TAK” z Sosnowca ze spektaklem pt. „Spongy – Sposób na Glorię Young”, będącym zupełnie nową wersją znanej lektury E. Niziurskiego „Sposób na Alcybiadesa”. Wykorzystując podstawowe motywy zawarte w książce, twórcy przedstawienia przygotowali scenariusz przystosowany do preferencji i gustów współczesnych nastolatków. Główni bohaterowie to uczniowie klasy IV; Ciamcia, Beksa i Paskuda. Szukają sposobu na zdobycie w łatwy sposób dobrych stopni z j. angielskiego, którego uczy trochę zwariowana, ale bardzo wymagająca i nieprzejednana nauczycielka; Gloria Young. Po pomoc udają się do doświadczonego kolegi z klasy VI , Szekspira, który ma świetne, niezawodne w takiej sytuacji pomysły. W tej roli mogliśmy podziwiać młodego i uzdolnionego aktora, który był niezwykle przekonujący jako wielki, natchniony artysta. Okazuje się, że jedyny sposób na nauczycielkę, to muzyka i dlatego uczniowie starają się przypodobać pannie Glorii, przygotowanymi we własnych aranżacjach muzycznych, angielskimi piosenkami. Dzięki temu na scenie mogliśmy obejrzeć, Ciamcię (jedną z uczennic), która upodabniając się w stylu i zachowaniu do Dody, w różowej sukience i różowych szpilkach, z burzą blond loków, szalała na ławce szkolnej, wczuwając się w rolę zwariowanej, infantylnej frontmenki. Taka forma przyswajania wiedzy bardzo spodobała się umuzykalnionej pani profesor, która przekonała młodych, niepokornych uczniów do nauki języka angielskiego, wykorzystując wybrane przez nich samych niekonwencjonalne metody uczenia się.
Spektakl bardzo spodobał się uczniom, głównie ze względu na świetną i przekonującą grę aktorską, śmieszne dialogi, nawiązanie kontaktu z wymagającą publicznością. Np. wcielająca się w rolę higienistki szkolnej aktorka, badająca stetoskopem uczniowskie serca, wysłuchiwała w nich grającą tam muzykę albo okrzyki ze stadionów piłkarskich (w tle świetnie dobrane efekty muzyczne). Spektakl ponadto pełen był komicznych sytuacji (sceny z woźną Więckowską, dyrektorem szkoły popełniającym słowne lapsusy, natchnionym Szekspirem), które momentami ocierały się swoją konwencją o formę kabaretową. Poza artystycznymi walorami, spektakl pełnił także funkcje dydaktyczne, gdyż część dialogów oraz fragmenty piosenek wykonywane były w j. angielskim, co zmuszało uczniów do uważnego ich słuchania w celu zrozumienia przekazywanych w nich treści. (A. Ch.) Zdjęcia - tutaj.